Το Σπίτι Στο Χωριό: Προσθήκη στο παλιό σπίτι: Κατασκευή θεμελίωσης

...Και επιτέλους ήρθε η στιγμή να ξεκινήσουμε τις εργασίες κατασκευής: εκσκαφή, χάραξη της κάτοψης, σκυροδέτηση θεμελιοδοκών και πλάκας δαπέδου, μόνωση των θεμελίων, σωληνώσεις της αποχέτευσης... για αρχή.

Η έναρξη της εκσκαφής

Η χάραξη της κάτοψης στο μπετό καθαριότητας

Οι θεμελιοδοκοί έχουν πλάτος όσο και το πάχος των εξωτερικών τοίχων που θα κτιστούν πάνω τους. Γι’ αυτό είναι 50εκ. στο καθιστικό που θα κτιστεί με ωμόπλινθους και 30εκ. στο χώρο λουτρού - κουζίνας που θα "κλειστεί" με θερμοπρόσοψη.

Όπλιση (σιδέρωμα) θεμελιοδοκών και κατασκευή ξυλοτύπων (καλούπωμα) για εμφανές σκυρόδεμα

Η πλάκα του δαπέδου επιλέχθηκε να μην αγκυρωθεί στις θεμελιοδοκούς και να οπλιστεί μόνο με ευθύγραμμες ράβδους σε καρέ. Αυτή ήταν απλούστερη κατασκευαστικά λύση που επέτρεπε τη σκυροδέτηση να γίνει σε δυο ανεξάρτητες φάσεις χωρίς αναμονές οπλισμών και σύνδεση μεταξύ πεδιλοδοκών και πλακών. Πρακτικά, μετά την ολοκλήρωση των θεμελιοδοκών, οι πλάκες δαπέδου "γεμίζουν" την κενή επιφάνεια στο εσωτερικό. Στην ίδια (δεύτερη) φάση σκυροδέτησης χυτεύονται και οι εξωτερικές πλάκες επι εδάφους (βεράντες), επίσης οπλισμένες ανεξάρτητα από τις δοκούς.

Αντίθετα με τις βεράντες, οι πλάκες των εσωτερικών δαπέδων δεν εδράζονται στο έδαφος και γι' αυτό χρειάζονται υπόστρωμα, δηλαδή γέμισμα με φερτό υλικό μέχρι να φτάσουμε στη σωστή στάθμη. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι πλάκες θα λειτουργήσουν ως εδαφόπλακες και όχι ως πλάκες ανωδομής.

Σκυροδέτηση θεμελιοδοκών

Μα... μήπως δημιουργηθούν ρηγματώσεις στην πλάκα από τις τάσεις του εδάφους αν δεν στηριχτεί στις δοκούς; (=μειωμένη φέρουσα ικανότητα- ανθεκτικότητα στο χρόνο)

Μήπως το τελικό δάπεδο "κάτσει" ανομοιόμορφα και κυματιστά; (=κύρτωση - λειτουργική αστοχία)

Μήπως θα ήταν καλύτερα να οπλίζαμε τις πλάκες των εσωτερικών δαπέδων τουλάχιστον σαν να ήτανε στον αέρα; Ως πλάκες ορόφου δηλαδή, να έχουμε "το κεφάλι μας ήσυχο", αντί να βασιστούμε στην ποιότητα συμπύκνωσης του υποστρώματος;
Μήπως ο αρμός ανάμεσα στις δοκούς και την πλάκα επιτρέψει διείσδυση ανοδικής υγρασίας; Και αξίζει να επενδύσουμε σε πανάκριβο ελαστομερές σφράγισης ή έστω σε ένα απλό μονωτικό "κορδόνι";

Αυτές οι ερωτήσεις έπεφταν κατά πάνω μας από γύρω μας ήδη στο στάδιο της στατικής μελέτης, πόσο μάλλον τώρα που φτάσαμε στην κατασκευή, πάντα με την προτροπή "μην το κάνεις"...

Σε συνεργασία με το Δίκτυο Συμβούλων Μηχανικών καταλήξαμε σε αυτή μας την επιλογή με βάση τα εξής επιχειρήματα:

Οι εδαφόπλακες δεν έχουν τις απαιτήσεις ασφάλειας έναντι ρηγμάτωσης (με βάση τον Κανονισμό Οπλισμένου Σκυροδέματος) που έχουν οι πλάκες ανωδομής και ως ανεξάρτητες από τον υπόλοιπο φορέα η τυχόν ρηγμάτωση τους έχει μόνο λειτουργικές και αισθητικές συνέπειες. Γι' αυτό και ο οπλισμός τους είναι ελαφρύς και θα μπορούσαν να κατασκευαστούν και άοπλες, ενώ το αυξημένο πάχος της πλάκας έχει περισσότερη σημασία για τη φέρουσα ικανότητα τους.

Προτιμήσαμε λοιπόν να δώσουμε βαρύτητα (άρα και τα λεφτά μας!) στη σωστή αποστράγγιση του εδάφους θεμελίωσης και στην κατάλληλη συμπύκνωση του υποστρώματος έδρασης της πλάκας. Τι ήταν φθηνότερο; Θα το δούμε στη συνολική επιμέτρηση του έργου και στις συγκρίσεις που θα κάνουμε στο τέλος, ωστόσο μια σκυροδέτηση πλάκας ορόφου έχει πολύ πιο σύνθετη εργασία (καλούπι, σιδέρωμα) ενώ το αμμοχάλικο μια που το φέραμε από τοπικό λατομείο και μια που το διαστρώσαμε και το συμπυκνώσαμε. Η ενοικίαση ειδικού δονητικού μηχανήματος (βλ. φώτο παρακάτω) είναι η μόνη πρόσθετη επιβάρυνση.